W Sojuszu strategia Nuclear Sharing polega na udostępnieniu sygnatariuszom dostępu do broni jądrowej w przypadku wybuchu wojny z zasobów arsenału nuklearnego USA. Ideą tej strategii jest utrzymywanie określonego potencjału nuklearnego zapewniającego odstraszanie potencjalnego przeciwnika między innymi przed użyciem przez niego własnego potencjału nuklearnego.
Uczestnicy tego programu dysponują środkami przenoszenia ładunków w tym przede wszystkim samolotami z takimi zdolnościami. Amerykanie na terenie państw-uczestników programu dysponują magazynami, w których pod swoją kontrolą przechowują te środki. Ładunki mogą być wydane sygnatariuszowi tylko za zgodą rządu USA.
W Europie magazyny znajdują się na terenie Holandii, Belgii, Niemiec, Włoch i Turcji – sygnatariuszy Nuclear Sharing. Wiedza co do liczby i miejsc składowania ładunków na potrzeby USA na terenie naszego kontynentu jest ograniczona, ale nie ulega wątpliwości, iż są one rozmieszczone w bazach amerykańskich.
