Czym jest odwaga, poświęcenie czy wolność? Odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć w postawie Michaiła Kostylewa z „Innego świata” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Jedną z nich był bunt wobec zastanej rzeczywistości, niechęć do bycia częścią okrutnego systemu. Michaił Aleksiejewicz Kostylew został poddany „wielkiej przemianie”, a następnie zrozumiał, że został oszukany przez sowietów. Mężczyzna czuł pogardę wobec totalitarnego systemu, dlatego po przenosinach do nowej brygady w 1941 r. co trzy dni opalał rękę w ogniu, aby uzyskać zwolnienie z ciężkiej, wycieńczającej pracy. Poświęcenie wymagało od niego nie lada determinacji, ponieważ powtarzany regularnie zabieg wiązał się z niewyobrażalnym bólem. Kostylew stwierdził wprost, że nigdy nie będzie pracować dla „nich” – czyli dla Sowietów. Wolał cierpieć, niż poddać się obowiązującym regułom.
Jego postawa pokazuje z jednej strony gotowość do buntu i własnego cierpienia, aby tylko nie dać się złamać i podporządkować sowieckim regułom, a z drugiej – jest przykładem tego, jak człowiek może walczyć o własną godność i nie dać się złamać systemowi totalitarnemu.
Zachowanie Kostylewa to także przykład tego, iż w sytuacjach granicznych samodzielne podejmowanie decyzji o własnym życiu lub śmierci jest sposobem na zachowanie człowieczeństwa i godności. Sowiecki system pracy przymusowej pozbawiał ludzi tego prawa – więźniowie byli skazani na łaskę dowódców, musieli pracować, aby nie umrzeć z głodu, a w razie choroby (co było dość częste) pracowali lub trafiali do trupiarni. Z tego względu decyzja o zakończeniu własnego życia mogła być aktem heroizmu. Kiedy Michaił Kostylew dowiedział się, że miał trafić na Kołymę, oblał się wiadrem wrzątku i zmarł w wielkich męczarniach. Było to z jednej strony poświęcenie, z drugiej – pokazanie, iż choćby w obliczu cierpienia i zła człowiek może zachować godność.
Ten fragment możesz wykorzystać w pytaniach: 1, 6, 7, 12, 41, 51, 66, 84, 85, 86, 87, 90, 91, 92, 97, 100, 101
